De PlayStation Vita is net uit, net als de Nintendo 3DS XL. Allebei goede handheld consoles, maar toch steeds minder populair, uit beeld verdrongen door telefoons (en, in het geval van de PlayStation Portable, de voorganger van de Vita) een groot probleem in de vorm van het illegaal verspreiden van games, en de custom firmware scene.
En toch, ondanks al het succes in het mobiele gamen, ben ik er nog niet van overtuigd dat het zo goed is als het lijkt.
Geschiedenis van mobiele games
Denk eens na over de volgende vraag en geef dan heel eerlijk antwoord. Waar denk jij aan als iemand zegt "mobiel gamen" of "mobiele games"?
Inderdaad, smartphones. Is dat niet het geval? Gefeliciteerd, je weet het nog.
Waarom vraag ik dit? Denk eens aan de eerste wereldwijd bekende manieren van mobiel gamen. Juist, niet telefoons, maar de échte handheld-consoles. De PlayStation Portable en de Nintendo DS. De apparaten die jarenlang de markt van het gamen on-the-go gedomineerd hebben, en met recht ook.
Toen...
Je kon alles met de eerste PSP. Je kon leuke games spelen, muziek luisteren, filmpjes bekijken (alle afleveringen van Bottom, bijvoorbeeld...) en zelfs met andere mensen spelen!
De DS had twee schermen, en het onderste was nog aanraakgevoelig ook. Ik heb er zelf één gehad (de originele, opgevolgd door een PSP 2000 en een PSP 3000 (Slim & Brite?)) en was er helemaal weg van. Pokémon, Star Wars, noem het maar op.
En het waren leuke games ook.
Nu denk je: "Waarom hoor je er dan niks meer over?" Goede vraag, zeker met de recente introductie van de zoveelste iteraties van beiden, namelijk de PS Vita en de 3DS XL.
Laat me je er eerst op wijzen dat deze allebei slecht verkocht hebben, ondanks maandenlange hype, vooral voor de Vita.
Tegenwoordig horen we nog weinig van de eerder populaire handhelds, en wel om deze redenen:
Ten eerste is het zo dat bijna iedereen tegenwoordig wel een telefoon heeft waar ze op kunnen gamen, en daar maken ze gebruik van. Hun telefoon hebben ze altijd bij zich en die PSP of DS moeten ze apart meenemen. Dat is vaak een beetje lastig, gezien die twee redelijk groot zijn en de ruimte in je jas, tas of broekzak maar gelimiteerd is.
Als tweede reden, en deze doet zeker niet onder voor de eerste, zijn de platformen nogal doodgebloed. Zowel op de PSP als op de DS was er een grote community die ermee bezig was te zorgen dat je gratis games kon downloaden en spelen.
En het lukte goed ook. Ik weet nog dat ik een keer een discussie hierover heb gehad met een verkoper in een gamewinkel, nadat er iemand binnen kwam lopen om te vragen of ze ook de benodigdheden hadden om dat te doen...
Er zijn allerlei pogingen gedaan om de beide handhelds tegen piraterij te beveiligen, maar het is nooit goed gelukt. Toen ontwikkelaars eenmaal begonnen weg te lopen was het eigenlijk al voorbij.
... En nu
En toen kwamen mobiele telefoons. iOS, Android en een paar andere platformen (Windows Phone nu vooral) boden steeds sterkere hardware, en steeds toegankelijkere software, om games te maken en ontwikkelaars pikten dat op.
Zo rond midden 2010, toen de Evo 4G in Amerika geïntroduceerd werd, met een 1GHz-processor, begon Android echt op te stijgen, en iOS werd ook toen nog steeds populairder. Opeens doken overal krachtige telefoons met grote aanraakgevoelige schermen op, en daar kan je natuurlijk ook spelletjes op spelen! Dus dat deden we.
Maar toch is het me nooit gelukt om er helemaal aan te wennen, en mijn trouwe PSP en DS helemaal te vergeten. Er zitten nog net iets teveel knelpunten aan het spelen op een telefoon, die ik hieronder uitleg.
Negatieve punten
Er moet in de wereld van de mobiele games nog van alles uitgezocht en verbeterd worden. Van slechte code tot moeilijk onder de knie te krijgen besturing tot een gebrek aan durf van de ontwikkelaars, er is bijna altijd wel wat te vinden.
Snelheid
Dit is iets wat redelijk vaak een probleem kan vormen. Alhoewel mobiele games natuurlijk lang niet altijd heel zwaar zijn, zijn ze soms wat slechter geschreven. Dit kan ervoor zorgen dat er zo nu en dan wat vertraging tijdens het spelen. Zo hoor ik van meerdere mensen dat bijv. N.O.V.A. 3 (en ik merk dit zelf soms ook, op een Galaxy S III nog wel!) soms langzaam loopt. De reden die men meestal noemt is dat Gameloft, de maker van de game, zoveel games wil maken in zo'n korte tijd (binnen twee maanden Men In Black, The Dark Knight Rises en meer), dat de code van de game wat inefficiënt is. Dat kan er natuurlijk al snel voor zorgen dat dingen gewoon niet lekker meer spelen. Er zal toch meer gelet moeten worden op dit soort dingen.
Als tweede punt wat ik hier wil aandragen: Games worden steeds mooier. Dit is natuurlijk mooi, maar er zit ook een nadeel aan. Als je telefoon een jaar, of twee jaar, oud is, zal je al snel merken dat hij steeds meer moeite krijgt met het spelen van games. Elke nieuwe game in een serie die uitgebracht wordt draait langzamer, terwijl het uitbrengen van een nieuwe game toch een stuk sneller gaat op de mobiele platformen dan op de huidige consoles en de PC.
Als tweede punt wat ik hier wil aandragen: Games worden steeds mooier. Dit is natuurlijk mooi, maar er zit ook een nadeel aan. Als je telefoon een jaar, of twee jaar, oud is, zal je al snel merken dat hij steeds meer moeite krijgt met het spelen van games. Elke nieuwe game in een serie die uitgebracht wordt draait langzamer, terwijl het uitbrengen van een nieuwe game toch een stuk sneller gaat op de mobiele platformen dan op de huidige consoles en de PC.
Eentonigheid
Veel games die geïntroduceerd worden op telefoons zijn nogal hetzelfde als eerdere ideeën, en vooral binnen een bepaalde serie wordt er vaak weinig gevarieerd. Het is natuurlijk moeilijk om op een telefoon een heel erg grafisch sterke game te maken (ook in de details), maar het zou best mogelijk zijn om een eventueel versimpelde versie van LittleBigPlanet, een hit op de PS3, te maken. De grote games op dit moment zijn de games van Rovio, dus Angry Birds en Bad Piggies, racegames (Asphalt) en shooters (Modern Combat). Iets minder populair, maar toch nog veel gespeeld, zijn tower defense-games.
Nu is er natuurlijk wel veel variatie in mobiele games, maar er is nog niet echt iets als flOw, dat voor de PSP uitkwam (en, toegegeven, niet heel populair werd) of Echochrome, wat ik een geweldig concept vind.
Als je op deze pagina kijkt, zie je dat er redelijk veel games opstaan die op een uniek idee en een aparte speelwijze gebaseerd zijn. Ik ben bang dat ontwikkelaars tegenwoordig veel meer op het veilige, het reeds bekende gericht zijn en daarom niet meer durven om een hele nieuwe game te maken.
Het besturen van de games voelt ook eigenlijk altijd hetzelfde, waardoor ik bijna nooit het idee heb dat ik écht een nieuwe game speel. Hoe anders de graphics of het verhaal ook is, als je één spel uit een serie gespeeld hebt, kan je ze allemaal spelen. Omdat dat juist een groot deel is van het gamen op telefoons, vind ik het toch een beetje jammer. Ja, ik weet dat het niet anders kan, en dat respecteer ik ook, maar er mag wel eens wat aparts gedaan worden.
Besturing
Het grootste minpunt voor mij. Met wat vertraging kan ik nog leven, en ik vind goede gameplay of een mooi verhaal goed genoeg om een serie min of meer hetzelfde te houden.
Maar de besturing van veel games vind ik ronduit slecht. Zelfs op het scherm van mijn Galaxy S III, wat toch één van de grootste verkrijgbare telefoons is, vind ik het vaak ongemakkelijk om een game te besturen.
Twee vingers heb je maar vrij, en daarmee moet je vaak veel functies controleren. In een FPS als Modern Combat moet je bijvoorbeeld rondkijken, richten, herladen, wapens wisselen, lopen, sprinten, granaten gooien en granaten wisselen, en nog één of twee functies meer zelfs, allemaal op het scherm kunnen vinden en besturen. Dat is nogal eens wat moeilijker dan je denkt en als ik daarom doodga, moet ik bekennen, heb ik wel sterk de neiging om de game aan de kant te leggen.
Natuurlijk zijn er wel games die dit goed doen (Angry Birds, bijvoorbeeld), maar die hebben ook niet veel besturing nodig. Er hóeft simpelweg niet veel in beeld te staan, en dat vind ik goed. Een game waar je veel plezier aan beleeft en als bonus ook nog eens kan zien waar je nou eigenlijk mee bezig bent.
Als laatste punt hier ga ik even terug naar het bovenstaande plaatje van de GameKlip, een houder voor je telefoon die je vastmaakt aan een PS3-controller. Een groot pluspunt in het gamen van nieuwere apparaten die USB on-the-go (OTG) hebben, is dat ze ook met controllers werken. In combinatie met een paar apps om verschillende functies in te stellen (als je de draadloze versie hebt) kan je bijna elke game wel spelen met die controller, en dat is weer een grote stap vooruit.
Positieve punten
Natuurlijk is het wel altijd zo dat er ook nog goede aspecten zijn, en die zijn bij het mobiel gamen ook groot. Zo is er met de betere hardware al van alles te doen, en de extra snufjes die telkens weer uitgevonden worden, maken het allemaal alleen maar leuker. Laten we ons eens richten op de dingen die ik wel positief vind aan mobiel gamen.
Creativiteit
Het ontwikkelen op een telefoon of tablet creëert veel nieuwe mogelijkheden. Nu heb ik het niet alleen over het bedenken van een nieuw soort spel, maar over de hardware die beschikbaar is.
Tegenwoordig hebben alle smartphones een acceleratiesensor (voor de draaiing), en soms nog een gyroscoop erbij. Hier man van alles nieuws mee gedaan worden, en daar maakt men dan ook gebruik van. Zo is het probleem met de besturing in veel racegames grotendeels opgelost door de auto te besturen met het draaien van de telefoon. Toen ik dit voor het eerst deed, moest ik wel even wennen aan de gevoeligheid (en bij elke nieuwe game ook, het is elke keer anders), maar al na redelijk korte tijd is het goed te doen.
Tegenwoordig hebben alle smartphones een acceleratiesensor (voor de draaiing), en soms nog een gyroscoop erbij. Hier man van alles nieuws mee gedaan worden, en daar maakt men dan ook gebruik van. Zo is het probleem met de besturing in veel racegames grotendeels opgelost door de auto te besturen met het draaien van de telefoon. Toen ik dit voor het eerst deed, moest ik wel even wennen aan de gevoeligheid (en bij elke nieuwe game ook, het is elke keer anders), maar al na redelijk korte tijd is het goed te doen.
Toegankelijkheid
Een groot voordeel (het grootste, volgens mij) voordeel aan mobiel gamen is de toegankelijkheid, de openheid.
Iedereen heeft tegenwoordig wel een smartphone, of een vriend wiens telefoon ze mogen lenen. Op alle platformen zijn daarnaast zoveel gratis games te krijgen, dat het bijna niet te geloven is. Natuurlijk zitten er genoeg slechte games bij, maar het is niet heel moeilijk om een gratis game van goede kwaliteit te scoren in de Google Play Store of Apple's App Store. Dit zorgt ervoor dat er veel meer mensen toegang krijgen tot (mobiele) games dan eerst, toen men alleen nog maar de PS3 en Xbox geschikt waren om echt op te gamen.
Dit houdt in dat gamen met de intrede van krachtige mobiele apparaten een stuk opener is geworden, waardoor iedereen er zijn voordeel van kan doen. Je merkt toch dat veel meer mensen zich veel sneller binden aan een telefoonabonnement, dan ze in één keer honderden euro's uitgeven - alhoewel dat in de lange termijn vaak goedkoper is.
Conclusie
Dus, uiteindelijk kunnen we een mooie conclusie trekken: Op het moment is er nog van alles dat moet verbeteren in de wereld van het mobiele gamen, maar er zitten ook duidelijk voordelen aan, en die worden ook steeds groter.
Nu heb ik het feit dat de batterijen van de huidige telefoons nooit echt lang meegaan even achterwege gelaten, omdat iedereen dat toch al weet. Daarnaast verschijnen er steeds grotere batterijen (3100 mAh in de Note II!), dus dat moet wel goed komen. Toch?
Het lijkt mij dus dat we over een paar jaar geen problemen meer zullen hebben met het gamen op een mobiel apparaat, als je ziet wat voor dingen er tot nu toe uitgevonden zijn.
En tot die tijd speel ik Angry Birds en co. nog wel even, met zo nu en dan wat van de andere opties.
Wat denk jij? Heb ik gelijk of zit het helemaal anders? Laat het weten in de comments hieronder, of op Twitter en Facebook.
Bas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten